Malealea, Lesotho: 26-07 t/m 27-07
Door: Wilfried Bijl
Blijf op de hoogte en volg Wilfried
27 Juli 2015 | Lesotho, Malealea
26-07: Cintsa - Malealea
Snel weg dus uit het moeras: om 6.45 vertrokken we al terwijl we werden uitgezwaaid door een knudde gnoes. Om 9.30 merkten we tijdens het shoppen al dat de lucht frisser werd: we waren al aardig gestegen en de bergen waren al te zien.
De lunch vond plaats op een prachtige plek die veel weg had van Monument Valley (USA) en vanwaar de besneeuwde bergtoppen van onze bestemming, het landje Lesotho, al te zien waren. De grensovergang verliep verassend voorspoedig, ondanks het staren van de lokale bevolking. Al snel werd duidelijk dat dit landje aanzienlijk armer is, ook al heeft elk huis wel een schotel aan de muur hangen. Met nog 30 kilometer te gaan maakte het asfalt plaats voor gravel, en 20 kilometer voor aankomst reden we door de Gate of Paradise: Vanaf hier had je prachtig uitzicht een flinke vallei omringd door bergen.
Op de camping midden in deze vallei kregen we een gratis upgrade van tent naar leegstaande rondavel. We hadden de tassen nog niet neergezet of we werden getrakteerd op optreden van een Afrikaans koor en band, met van blik gemaakte 4-snarige gitaren. Geheel volgens Afrikaanse traditie hebben we de avond afgesloten door het diner met onze handen te eten en nog wat te drinken bij het kampvuur
27-07: Malealea
Merry Christmas! En dat in juli in Lesotho! Ok, het was geen kerst maar zo voelde het wel dankzij de sneeuw die op onze camping lag vroeg in de ochtend. Met scrambled eggs in de maag en warme kleding aan liepen we naar de hoofdattractie van Lesotho: de paarden waarmee we de hele dag op stap zouden gaan. De begeleiders vroegen wie er ervaring had en ik stak enthousiast mijn hand op. Dit had ik beter niet moeten doen want ik heb welgeteld 1 uur ervaring, maar daarover later meer.
Toen we eenmaal allen in het zadel zaten begon de tocht vanuit Malealea langs arme afgelegen boerendorpjes de natuur van Lesotho in, over uitgestrekte velden met constant de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. Onderweg stopten we bij 2 attracties waarbij we van het paard gingen om te hiken naar oude muurschilderingen en een lokale waterval. De paarden moesten flink klimmen, af en toe keek je zo een afgrond in en ze moesten er zo hard voor werken dat met name mijn paard er op het einde helemaal klaar mee was. Nu leerde ik je waarom je na 1 uur op een paard niet moet zeggen dat je ervaring hebt want ik bleek op een agressief paard te zitten: regelmatig begon ze uit zichzelf te galopperen en constant moest ze uit de buurt worden gehouden bij een aantal andere paarden. Uiteindelijk kwam ik met een soort politie-escorte aan bij de camping en ik was blij dat ik na 6 uur op het paard veilig af kon stappen. We schoven wederom aan bij diner met toetje en sloten af met mooie en vooral sterke verhalen bij het kampvuur van Stephan.
Snel weg dus uit het moeras: om 6.45 vertrokken we al terwijl we werden uitgezwaaid door een knudde gnoes. Om 9.30 merkten we tijdens het shoppen al dat de lucht frisser werd: we waren al aardig gestegen en de bergen waren al te zien.
De lunch vond plaats op een prachtige plek die veel weg had van Monument Valley (USA) en vanwaar de besneeuwde bergtoppen van onze bestemming, het landje Lesotho, al te zien waren. De grensovergang verliep verassend voorspoedig, ondanks het staren van de lokale bevolking. Al snel werd duidelijk dat dit landje aanzienlijk armer is, ook al heeft elk huis wel een schotel aan de muur hangen. Met nog 30 kilometer te gaan maakte het asfalt plaats voor gravel, en 20 kilometer voor aankomst reden we door de Gate of Paradise: Vanaf hier had je prachtig uitzicht een flinke vallei omringd door bergen.
Op de camping midden in deze vallei kregen we een gratis upgrade van tent naar leegstaande rondavel. We hadden de tassen nog niet neergezet of we werden getrakteerd op optreden van een Afrikaans koor en band, met van blik gemaakte 4-snarige gitaren. Geheel volgens Afrikaanse traditie hebben we de avond afgesloten door het diner met onze handen te eten en nog wat te drinken bij het kampvuur
27-07: Malealea
Merry Christmas! En dat in juli in Lesotho! Ok, het was geen kerst maar zo voelde het wel dankzij de sneeuw die op onze camping lag vroeg in de ochtend. Met scrambled eggs in de maag en warme kleding aan liepen we naar de hoofdattractie van Lesotho: de paarden waarmee we de hele dag op stap zouden gaan. De begeleiders vroegen wie er ervaring had en ik stak enthousiast mijn hand op. Dit had ik beter niet moeten doen want ik heb welgeteld 1 uur ervaring, maar daarover later meer.
Toen we eenmaal allen in het zadel zaten begon de tocht vanuit Malealea langs arme afgelegen boerendorpjes de natuur van Lesotho in, over uitgestrekte velden met constant de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. Onderweg stopten we bij 2 attracties waarbij we van het paard gingen om te hiken naar oude muurschilderingen en een lokale waterval. De paarden moesten flink klimmen, af en toe keek je zo een afgrond in en ze moesten er zo hard voor werken dat met name mijn paard er op het einde helemaal klaar mee was. Nu leerde ik je waarom je na 1 uur op een paard niet moet zeggen dat je ervaring hebt want ik bleek op een agressief paard te zitten: regelmatig begon ze uit zichzelf te galopperen en constant moest ze uit de buurt worden gehouden bij een aantal andere paarden. Uiteindelijk kwam ik met een soort politie-escorte aan bij de camping en ik was blij dat ik na 6 uur op het paard veilig af kon stappen. We schoven wederom aan bij diner met toetje en sloten af met mooie en vooral sterke verhalen bij het kampvuur van Stephan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
